وابستگی

یادمان باشد : وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم !
در برابرش مسؤولیم …
در برابر اشک‌هایش ؛
شکستن غرورش ،
لحظه‌های شکستنش در تنهایی و لحظه‌های بی‌قراریش ….
و اگر یادمان برود !

در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد،

اما، این بار، خود ما فراموش خواهیم شد.